dag 58 Litouwen

Dag 58 (20 mei)
Vandaag was het weer een spannende dag. Niet omdat ik iets langer kon blijven liggen maar omdat ik naar de vrouwengevangenis ging hier. Ik was echt benieuwd wat ik aan ging treffen. Ik ben om kwart over 9 opgestaan en Dalia stond al weer vroeg aan de deur. Ik heb wat gegeten, mezelf even aangekleed en ben met de rest richting de vrouwengevangenis gegaan. We kwamen daar aan en het was heel anders als in Nederland. We moesten wachten omdat al onze spullen doorzocht moesten worden. Niemand had natuurlijk iets geks bij zich maar we hoefden ook niet door een metaaldetector want die was er helemaal niet. Het was heel gek dat ik zo weinig gecontroleerd werd van te voren. Onze portomonnee en telefoons moesten we inleveren tijdelijk omdat dat niet mee naar binnen mocht. Onze spullen werden nagekeken behalve de knuffels, die werden gecontroleerd door een aantal vrouwen. Dat was ook weer niet met een metaaldetector maar gewoon met de blote hand, heel gek vond ik dat omdat dat in Nederland heel anders is hoorde ik Lotte zeggen. We liepen het plein op en daar liepen allemaal gedetineerden los rond en ze zaten op banken precies zoals je vaak ziet in films. Er liep vanalles rond zelfs een paar potten. Is ook niet zo gek want je moet in de gevangenis wel eten wat de Pot schaft, Hahahaha. We liepen door naar de leefruimte van de vrouwen. We waren nu overigens ook bij de vrouwen die daar zaten voor kleine misdaden. De echte criminelen kregen we niet te zien en daar mochten we ook niet naartoe. We kwamen aan bij de leefruimtes van de vrouwen en we betraden een kamer van 5 bij 7 en daar lagen 5 vrouwen heel krab naast elkaar en het was echt een arme bedoeling. We liepen naar buiten. We gingen ook even naar de bibliotheek want die hebben ze ook hier. We kwamen aan bij de bibliotheek en daar stonden heel veel boeken. Overigens kwamen we er ook achter dat we alleen maar de ‘mooie’ dingen te zien zouden krijgen omdat we ook een aantal andere kamers in wilden . Daar werd vervolgens niet op gereageerd en we mochten niet alles zien. We liepen terug naar buiten het plein op om te kijken welke secties je allemaal hebt. We waren wat aan het praten met elkaar en ineens hoorde we geschreeuw en er was een vrouw die verplaatst werd door een bewaakster. Dat ging er niet zachtjes aan toe en die vrouw wist heel snel hoe laat het was en ze liep ook heel hard door. Toen ik dat zag wist ik ook wel zeker dat ze hier niet zo zachtjes om gaan met de vrouwen. We liepen richting de kinderen die ook in de gevangenis zaten. Dit zijn kinderen van vrouwen die zwanger de gevangenis in moesten. Is heel apart om te zien dat de kinderen hier ook zo weinig hebben. We liepen een kamer in en daar zaten alle moeders met de kinderen, het waren 7 kindjes in het totaal. We deelden de knuffels uit en ze beseften niet goed dat ze de knuffels zelf mochten houden. We gaven de knuffels en hielden die meteen goed tegen zich aan. Ik stond naast een kindje dat Lucas heette, was wel toevallig. Ik ben daar ook mee op de foto gegaan. Ik hoop dat we die foto’s nog krijgen omdat we zelf geen camera’s mee mochten nemen. We hebben nog even gekeken naar kinderen en zijn weggegaan. Uit de gevangenis. Het was wel een hele belevenis om dit te zien. Geeft ook een goede indruk hoe ze hier met gevangenen omgaan. Naar de gevangenis zijn we richting huis gelopen. Nog even geregeld bij kranto voor een toernooi dat we gaan geven volgende week maandag. Alles was geregeld en we namen afscheid van Dalia, we gingen zelf naar huis en ik heb in de middag nog even ‘The lord of the Rings’ gekeken. Ik was wel heel moe van de indrukken die heb gekregen uit de vrouwengevangenis. S’avonds heb ik wat kebab gehaald voor mezelf . Dat was toch ook een keer lekker, weer een keer iets anders. Ik heb na het eten nog even wat gecomputerd. S’avonds ben ik gaan fitnissen en zwemmen bij Hotel Romantica, bij het fitnissen hebben we het buikspierkwartiertje ook weer even herhaald. Heerlijk om helemaal los te gaan. Na het sporten ben ik naar huis gegaan en heb ik nog even gerelaxed op mijn kamer. Morgen weer naar Pradine toe en ik ben benieuwd. Hoe het zal zijn nu ik hun alle spullen ga geven. Tot morgen!