Dag 62 Litouwen Afscheid valt zwaar

Dag 62 (24 mei)
Vandaag was het een speciale dag, ik ging namelijk afscheid nemen van de basisschool. Vandaag was de laatste activiteit daar namelijk het grote sporttoernooi dat ik heb georganiseerd. Ik kon uitslapen tot 9 uur. Ik heb mezelf even gedoucht wat gegeten en ben gaan lopen richting pradine, onderweg vond ik het wel raar dat ik vandaag voor laatste keer naar pradine toe liep voor stage. Ik kwam aan bij pradine en daar stond alles al klaar buiten. Een groot podium, alle spelonderdelen en de kinderen waren al buiten aan het spelen. Ze waren aan het wachten op het begin. We begonnen namelijk met de Gangnam style , alle kinderen van de school en docenten deden mee. Ik begon met de uitleg en heb flink geschreeuwd samen met de kinderen. Ik riep ‘AAAAAAAA’ en alle kinderen ‘AAAAAAAAAAAAAAAAA’. Dat deden we heel de tijd en de gangnam-style er achter aan. De kinderen gingen helemaal los en je krijgt daar zoveel energie van! De kinderen hebben ook goed mee gedaan en het begin was gemaakt. De kinderen kregen uitleg van een docenten waar ze naartoe moesten om wat te doen. Ik liep alvast naar mijn onderdeel toe want ik had het onderdeel voetbal. Ik begon met de eerste groep maar het liep niet echt. Ik heb kort daarop ook de goals omgedraaid en ben gaan spelen met 3 ballen tegelijk. Het begon echt goed te draaien! De tijd vloog en binnen een mum van tijd had ik elke klas al gehad bij mijn onderdeel. Het was zo klaar en ik liep terug naar het podium omdat het moeilijke moment was aangebroken namelijk het afscheid nemen van de kinderen. Ik kwam aangelopen en de kinderen begonnen allemaal te klappen en mijn naam te roepen. Mijn grote vriend kwam naar me toe gerend en vloog me in mijn armen om nog een keer goed afscheid te nemen. Dat was een jongen met een spierziekte waarmee ik een speciale band had. Ik moest op het podium komen staan en daar stond ik dan toegezongen door 300 kinderen. De docenten huilen, kinderen ook. Hier had ik het voor gedaan. Elke klas kwam naar voren want iedereen had een cadeau gemaakt voor me. Ook alle docenten hadden cadeaus voor me. De ene klas had nog meer cadeaus bij als de andere klas. Ik heb een paar keer moeten omdraaien om mijn gezicht wat schoon te vegen. Wat heb ik het zo naar mijn zin gehad op de basisschool. De kinderen begonnen nog harder te klappen en thank you te roepen. Docenten gaven me ook allemaal een knuffel en het einde was bijna aangebroken. Er was nog 1 ding over. Namelijk 1 kind die het thuis helemaal niet breed heeft qua geld kwam naar me toe en had een cadeau voor me, namelijk een envelop met spullen erin. Hij had namelijk een foto van zichzelf erin gedaan samen met een tekening die hij gemaakt had en een briefje met de tekst erop. Ik vroeg wat erop stond aan de engelse docenten en ze vertaalden het ‘hallo meneer luuk, ik vond het super dat u er was en ik vind het heel jammer dat u weg gaan. Ik ga u heel erg missen. Dankjewel voor alles en ik hou van je’. Ik hoorde dat van de engelse docenten en toen brak ik. Ik heb het enorm naar mijn zin gehad hier en het is iets heel erg speciaals wat ik heb opgebouwd met die kinderen. Na het grote afscheid werd ik uitgenodigd door de directrice om nog even wat te komen drinken in de docenten kamer. Dus ik liep daar naar toe en ze opende de deur voor me en daar stonden alle docenten in een erehaag me te ontvangen klappend werd ik ontvangen. Ik heb dit nog nooit mee gemaakt en nu ik dit verhaal typ heb ik het er weer moeilijk mee! Iedereen ging zitten en de kleinzoon van de directrice kwam met een groot pakket aanzetten. Dat mannetje is 4 en altijd na schooltijd deed ik 5 minuutjes spelen met heb. Daar kwam hij aanlopen met een groot zwart cadeau. De docenten gingen zitten en de directrice gaf me het cadeau samen met haar kleinzoon. Ze vertelde me dat het een aandenken is aan Litouwen en dat ze hoopt dat ik ooit nog eens terug kom om een paar lessen te geven. Ik ga dat zeker doen want volgende jaar ga ik in de voorjaarsvakantie voor een dag of 4 terug om hier iedereen nog voor een laatste keer te zien. Ik heb nog wat gedronken en nagenoten van de gezelligheid in de school. Iedereen nog geknuffeld en liep naar de uitgang toe daar ging ik dan. Weg van een hele mooie stageplaats vol met mooie herinneringen. Ik ga dit missen maar kan er met een super gevoel aan terug denken. De directrice had ook gezegt dat als de kinderen ‘holland of nederland’ horen dat de kinderen dan aan mij denken. Ongelofelijk dus! Ik werd naar huis gebracht door 1 van de docenten omdat ik alle spullen zelf niet kon dragen. Ik reed terug naar huis en nam ook afscheid van de docente die me naar huis bracht. Ik kwam thuis en ik ben eerst alle cadeaus weer even bekeken. Ongelofelijk wat ik allemaal had gekregen. Ik heb daarna nog wat geskypt en ben even gaan slapen want ik was echt even op van alles. Ik werd savonds wakker en heb wat gegeten samen met David in ons appartement. Nog wat gecomputerd en weer geskypt met mijn grote vriend Appie. Ik heb savonds nog een kaart spel gespeeld met Lianda en David. Eenmaal klaar met het kaarten zijn we nog even wat kebab gaan halen en zijn we gaan eten. Morgen een vrij dagje en ben benieuwd wat ik allemaal ga doen. Tot morgen